odgrażać się — ndk I, odgrażać sięam się, odgrażać sięasz się, odgrażać sięają się, odgrażać sięaj się, odgrażać sięał się «grozić komuś czymś, straszyć pogróżkami» Odgrażać się wrogom, zdrajcom. Odgrażał się, że pomści swoją krzywdę … Słownik języka polskiego
mieć czelność — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś zrobić} {{/stl 8}}{{stl 7}} bezczelnie, zuchwale, z tupetem czynić (uczynić) coś, czego ktoś inny nie odważyłby się zrobić; poważyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć czelność pouczać przełożonego, odgrażać się silniejszemu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wściekle — wściekleej 1. «w sposób wyrażający gniew, złość, wzburzenie» Krzyczał wściekle. Odgrażać się wściekle. 2. «z wielką siłą, energią, gwałtownie; zaciekle, zajadle» Pies ujadał wściekle. Wiatr wściekle targał drzewami. 3. pot. «bardzo intensywnie… … Słownik języka polskiego
mściwie — mściwieej przysłów. od mściwy Odgrażać się komuś mściwie. Myśleć o kimś mściwie … Słownik języka polskiego
wygrażać — ndk I, wygrażaćam, wygrażaćasz, wygrażaćają, wygrażaćaj, wygrażaćał «straszyć kogoś pogróżkami, zapowiedzią czegoś złego; wymachiwać czymś grożąc; odgrażać się, grozić» Wygrażał, że go zabije. Wygrażać pięścią, kijem … Słownik języka polskiego
buńczucznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., buńczucznieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. buńczuczny: Odpowiadać buńczucznie. Buńczucznie odgrażać się komuś. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień